tel. 601 382 472
fax. (17) 872 15 93
publikacje: (17) 872 15 82

 

Realizujemy projekty dofinansowane przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

 
 

 


Internetowa księgarnia FROA

Oferujemy bogaty wybór naszych publikacji, obejmujący szeroki zakres zagadnień z dziedziny archeologii.

Zapraszamy do naszej internetowej księgarni
lub do kontaktu telefonicznego: (17) 872 15 82


 

Mirocin, stan. 24, 25 i 27

Publikacja pt. „Stanowiska 24, 25 i 27 w Mirocinie. Część I. Osadnictwo późnopolgarskie i kultury pucharów lejkowatych"

Badania archeologiczne na stanowiskach Mirocin 24, 25 i 27 realizowane były przez Fundację Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego w ramach prac wyprzedzających budowę autostrady A4. W 2011 roku na stanowiskach 24, 25 i 27 w Mirocinie przeprowadzono badania wykopaliskowe, podczas których pozyskano niezwykle bogate materiały różnych kultur. Wśród tych źródeł na uwagę zasługuje 7 grobów niszowych kultury ceramiki sznurowej oraz grób kultury mierzanowickiej, w których zarejestrowano liczne naczynia, krzemienie, grociki oraz ozdoby z kości i miedzi. Na stanowisku 27 odkryto także bogatą osadę kultury pucharów lejkowatych i pozostałości po krótkotrwałym zasiedleniu tego terenu przez ludność późnopolgarską. Tak duża ilość oraz różnorodność źródeł powoduje, iż trudno byłoby umieścić wszystko w jednej książce, dlatego też zdecydowano się podzielić opracowanie tych stanowisk na mniejsze części. Celem zadania jest publikacja I części (materiały późnopolgarskie oraz kultury pucharów lejkowatych) opracowania kompleksu stanowisk w Mirocinie, w której zaprezentowane zostaną pozyskane źródła oraz przedstawiona zostanie ich analiza na tle innych stanowisk w płd.wsch. Polsce.

Podczas badań na stanowisku 24 w Mirocinie odkryto niewielki zbiór materiałów ceramicznych ogólnie związanych z neolitem. Zabytki zalegały w 3 obiektach wziemnych prawdopodobnie związanych z tym okresem oraz na złożu wtórnym w jamach kultury mierzanowickiej. Łącznie odkryto 32 fragmenty ceramiki, których cechy technologiczne wskazują na możliwość łączenia go z kulturą pucharów lejkowatych. Na stanowisku 27 w Mirocinie zarejestrowano natomiast obiekty wziemne, w których odkryto fragmenty dwóch naczyń. Naczynie z jamy 269 zachowało się w postaci pustej nóżki bogato zdobionej ornamentem odciskanym. W jamie 270 wyróżniono natomiast tzw. naczynie doniczkowate zaopatrzone w wyniesienia krawędzi. Niewielka ilość źródeł ruchomych i nieruchomych znacznie utrudnia precyzyjne wydatowanie tego niewielkiego zespołu. Formy doniczkowate oraz ukształtowanie nóżki i jej ornamentyka, wskazują na związek z klasyczną fazą KLW, datowaną na 4000-3800 BC. W Mirocinie odkryto również liczny zbiór zabytków KPL. Łącznie zidentyfikowano 957 ułamków ceramiki tej kultury. Znaleziono również 25 krzemieni, 2 rozcieracze kamienne, 2 przęśliki gliniane, kamienną tzw. osełkę oraz 215 fragmentów kości zwierzęcych. Materiał ceramiczny zalegał częściowo na złożu wtórnym w obiektach kultury ceramiki sznurowej i mierzanowickiej. Wśród obiektów z materiałem KPL wydzielono jamy zarówno o jednolitych, jak i niejednolitych wypełniskach oraz o prostokątnym, nieckowatym lub nieregularnym profilu. W zbiorze z Mirocina wyróżniono fragmenty co najmniej 63 naczyń Wyodrębniono ułamki pucharów, amfor, garnków i mis. Zidentyfikowano również dzban oraz wazę. Do zdobienia naczyń wykorzystywano głównie elementy odciskane w postaci prostokątnych stempli. Rozpoznano również zdobienie sznurem dwudzielnym, szerokim ściegiem gąsienicowym oraz łukami plastycznymi. Dzban z jamy 87 ornamentowany był natomiast za pomocą pionowych linii rytych sięgających od szyjki do załomu brzuśca. Analiza zdobnictwa i morfologii naczyń wykazała, iż zbiór z Mirocina był jednorodny i prawdopodobnie związany z klasyczną fazą KPL. Długie przeżywanie się wątków zdobniczych oraz form naczyń w grupie południowo-wschodniej KPL znacznie utrudnia wyodrębnienie cech dystynktywnych materiałów klasycznych i tym samym rozdzielenie ich na fazę II i III. Na terenie lessów podkarpackich w ostatnich latach rozpoznano zarówno stabilne osady, niewielkie obozowiska, ale także miejsca sepulkralne związane z KPL. Szereg cech wspólnych dla osady w Mirocinie rozpoznano na stanowiskach związanych zarówno z lessami podkrakowskimi i sandomiersko-opatowskimi, jak i obszarem lubelsko-wołyńskim. Silne związki pomiędzy tymi terenami uwydatnią zapewne kolejne badania.

 

 

  

 

Stanowiska 24, 25 i 27 w Mirocinie. Zaproszenie na promocję książki

 

Zapraszamy wszystkich zainteresowanych na promocję książki "Stanowiska 24, 25 i 27 w Mirocinie, gm. Przeworsk. Część 1. Osadnictwo późnopolgarskie i kultury pucharów lejkowatych" pod redakcją M. Mazurka i A. Sznajdrowskiej.

Promocja odbędzie sie w dniu 22 listopada 2016 r. w ramch międzynarodowej konferencji "Recent issues in archaeological demography" w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego w sali nr 13.

Wykład na temat osadnictwa późnopolgarskiego oraz kultury pucharów lejkowatych na stanowisku w Mirocinie wygłosi prof. UR dr hab. Andrzej Pelisiak.

Publikacja została dofinansowana ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.